- pobeczeć
- сов. 1. поблеять;2. разг. пореветь+
2. poryczeć, popłakać
* * *сов.1) побле́ять2) разг. пореве́тьSyn:poryczeć, popłakać 2)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
2. poryczeć, popłakać
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pobeczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, pobeczećczę, pobeczećczy, pobeczećczał, pobeczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach, np. owcach, kozach: beczeć parokrotnie, przez jakiś czas : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy … Słownik języka polskiego
pobeczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozpłakać się, wybuchnąć płaczem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nakrzyczał na nią, aż się pobeczała. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień